
விஞ்ஞானிகள் பாலூட்டிகளின் (The mammalian genomes) பரிணாம வளர்ச்சியின் காட்டு உலகில் ஆழமாக மூழ்கி உள்ளனர். 100 க்கும் மேற்பட்ட ஆராய்ச்சியாளர்களைக் கொண்ட சர்வதேச குழு 240 பாலூட்டிகளின் மரபணு தகவல்களை பகுப்பாய்வு செய்துள்ளது.
இந்த தரவுகளைப் பயன்படுத்தி, விஞ்ஞானிகள் மனித நோய், மூளை, பூமியில் உள்ள பாலூட்டிகளின் வளைவு மற்றும் பலவற்றைப் பற்றிய கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்கத் தொடங்கலாம். ஜூனோமியா திட்டம் என்று அழைக்கப்படும், இந்த ஆராய்ச்சியானது பாலூட்டிகளின் குடும்ப மரத்தில் உள்ள உயிரினங்களிலிருந்து டிஎன்ஏவை சேகரிப்பதை உள்ளடக்கியது. இதில் ஒரு ஆர்ட்வார்க், மனித, கொழுப்பு வால் கொண்ட குள்ள எலுமிச்சை மற்றும் ஒரு டாபீர் ஆகியவை அடங்கும், 11 ஆய்வுகள் தெரிவிக்கிறது.
ஆஸ்திரேலியாவில் உள்ள மெல்போர்ன் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த மனித பரிணாம மரபியல் நிபுணரான Irene Gallego Romero, “வெளியே இருக்கும் பாலூட்டிகளைப் பற்றிய ஒரு நல்ல கணக்கெடுப்பு” என்கிறார். அந்த பாலூட்டிகளில் ஒவ்வொன்றிற்கும், விலங்கின் மரபணு அறிவுறுத்தல் புத்தகம் அல்லது அதன் மரபணுவை உருவாக்கும் டிஎன்ஏ “எழுத்துகள்” 2020 இல் முதலில் விவரிக்கப்பட்ட வேலையை விஞ்ஞானிகள் படித்தனர்.
பின்னர், குழு ஒவ்வொரு பாலூட்டிகளின் புத்தகத்தின் உரையையும் வரிசையாகப் பார்த்தது. ஆய்வு செய்யப்பட்ட அனைத்து உயிரினங்களிலும் சில உரைகள் கிட்டத்தட்ட ஒரே மாதிரியாக இருந்தன, என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் கண்டறிந்தனர்.

சுமார் 100 மில்லியன் ஆண்டுகால பரிணாம வளர்ச்சியில் பெரும்பாலும் மாறாமல் இருக்கும் அந்த புள்ளிகள், “முக்கியமான ஒன்றைச் செய்யும்” மரபணுக்களின் பகுதிகளாக இருக்கலாம், என்று எம்ஐடி மற்றும் ஹார்வர்டின் பிராட் இன்ஸ்டிடியூட் மற்றும் மாசசூசெட்ஸ் சான் மருத்துவப் பள்ளியின் மரபியலாளர் எலினர் கார்ல்சன். வொர்செஸ்டர் மாநாட்டில் கூறினார்.
நிறைய மாற்றங்களைக் கொண்ட பிரிவுகளும் சுவாரஸ்யமானவை, மேலும் ஒரு குறிப்பிட்ட இனம் அதன் சுற்றுச்சூழலுக்கு எவ்வாறு மாற்றியமைக்கப்படலாம் என்பதற்கான தடயங்களை வழங்க முடியும் என்று அவர் கூறுகிறார்.
ஆய்வு செய்யப்பட்ட 240 இனங்கள், அனைத்து நஞ்சுக்கொடி பாலூட்டிகள், வாழும் பாலூட்டிகளின் ஒரு சிறிய துண்டு தோராயமாக 4 சதவிகிதம் என்று கார்ல்சன் அங்கீகரிக்கிறார். மற்றும் சேர்க்கப்படாத ஒரு விலங்கு “என்னை முடிவில்லாமல் தொந்தரவு செய்யும்,” என்று அவள் சிரிப்புடன் சொன்னாள். “சில காரணங்களால், எங்களால் ஒரு ரக்கூனைப் பெற முடியவில்லை.”
ஆனால் பாலூட்டிகளின் மரபணுவின் அத்தியாவசிய பிட்களை பூஜ்ஜியமாக்குவதற்கும், பாலூட்டிகளின் பரிணாமம் பற்றிய புதிய கதைகளை ஒன்றிணைக்கத் தொடங்குவதற்கும் குழுவில் இப்போது போதுமான இனங்கள் உள்ளன. குறிப்பாக குளிர்ச்சியானவை என்று நாங்கள் நினைத்த ஐந்து கண்டுபிடிப்புகள் இங்கே உள்ளன.
ஒரு பழம்பெரும் ஸ்லெட் நாயின் மரபணு மாற்றங்கள் தீவிர சூழலில் உயிர்வாழ உதவியிருக்கலாம்:

1925 ஆம் ஆண்டில், பால்டோ என்ற ஸ்லெட் நாய் அலாஸ்காவின் நோம் நகரில் குழந்தைகளுக்கு டிப்தீரியா மருந்தை வழங்க உதவியது, இது அவரை பிரபலமாக்கியது. அவர் ஒரு நாய் மக்கள்தொகையின் ஒரு பகுதியாக இருந்தார். அது பிராந்தியத்தின் கடுமையான நிலைமைகளுக்கு ஏற்றது, என்று விஞ்ஞானிகள் இப்போது முன்மொழிகின்றனர்.
பால்டோவின் டிஎன்ஏவின் பகுப்பாய்வு, அவரது எச்சங்களிலிருந்து பிரித்தெடுக்கப்பட்டது. இந்த ஸ்லெட் நாய்களை மிகவும் கடினமாக்கியது என்ன என்பதைக் குறிக்கிறது. பால்டோ பெரும்பாலும் மாவுச்சத்தை ஜீரணிக்க ஒரு மேம்பட்ட திறனைக் கொண்டிருந்தது மற்றும் ஒப்பீட்டளவில் சில தீங்கு விளைவிக்கும் பிறழ்வுகளைக் கொண்டுள்ளது என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் தெரிவிக்கின்றனர்.
அவர் நவீன நாய்களை விட குறைவான இனவிருத்தியுடன் இருந்தார். இது அவரது மக்கள்தொகை மரபணு ரீதியாக ஆரோக்கியமானது என்பதற்கான அறிகுறியாகும். எலும்பு மற்றும் தோல் வளர்ச்சியுடன் தொடர்புடைய மரபணு மாறுபாடுகளையும் விஞ்ஞானிகள் கண்டுபிடித்தனர்.
அந்த மாறுபாடுகள் என்ன நன்மைகளை வழங்குகின்றன என்பதை அவர்களால் உறுதியாகச் சொல்ல முடியாது. ஆனால் அவர்கள் குளிர் மற்றும் பனியைத் தாங்க உதவும் பால்டோ கடினமான ஃபுட் பேட்களைக் கொடுத்திருக்கலாம் என்று கார்னெல் பல்கலைக்கழகத்தின் விலங்கு மரபியல் நிபுணர் ஹீதர் ஜே ஹூசன் கூறுகிறார்.
டைனோசர்கள் அழியும் முன்பே பாலூட்டிகளின் பரிணாமம் அதிகரித்தது:

நஞ்சுக்கொடி பாலூட்டிகளின் தோற்றம் 102 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முந்தையதாக இருக்கலாம், என்று ஒரு Zoonomia பகுப்பாய்வு தெரிவிக்கிறது.
பாலூட்டிகளின் பரிணாமம் எப்போது தொடங்கியது என்று விஞ்ஞானிகள் நீண்ட காலமாக விவாதித்து வருகின்றனர். 66 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஒரு சிறுகோள் (அல்லது இரண்டு) பூமியைத் தாக்கி டைனோசர்களை அழித்த பிறகு புதிய பாலூட்டி இனங்களின் எண்ணிக்கை வளரத் தொடங்கியது.
ஆனால் புதிய ஆய்வு பாலூட்டிகளின் வெவ்வேறு குழுக்கள் எழுவதற்கு மிக நீண்ட காலவரிசையை ஆதரிக்கிறது. அதற்கு பதிலாக, பாலூட்டிகளின் பரிணாமம் கண்டங்கள் உடைந்து கொண்டிருந்த நேரத்தில் தொடங்கி, பின்னர் காலப்போக்கில் தொடர்ந்தது. ஸ்பினோசரஸ் மற்றும் ஓவிராப்டர் இன்னும் பூமியில் சுற்றித் திரிந்திருக்கலாம். கிரெட்டேசியஸ் காலத்தின் முடிவைக் குறிக்கும் வெகுஜன அழிவு நிகழ்வுக்குப் பிறகு, இன்னும் புதிய பாலூட்டி இனங்கள் உருவாகின.
டைனோசர்கள் அழிந்து போகும் வரை பாலூட்டிகள் பிரிந்து செல்லவில்லை என்று மக்கள் நினைக்கும் அதே வேளையில், “அவை முன்னதாகவே பிரிந்து செல்ல ஆரம்பித்தன” என்று ஸ்வீடனில் உள்ள பிராட் இன்ஸ்டிடியூட் மற்றும் உப்சாலா பல்கலைக்கழகத்தின் மரபியல் நிபுணர் கெர்ஸ்டின் லிண்ட்ப்லாட்-டோ கூறினார்.
பாலூட்டிகளின் மரபணுக்கள் மனித புற்றுநோயை உண்டாக்கும் மரபணுக்களை அடையாளம் காண உதவும்:

புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களில், விஞ்ஞானிகள் மரபணு மூலம் புள்ளியிடப்பட்ட பிறழ்வுகளைக் கண்டறிய முடியும். புற்றுநோய்கள் வளரும்போது, இந்த மரபணு மாற்றங்கள் குவிந்துவிடுகின்றன. ஆனால் எந்த பிறழ்வுகள் முக்கியம் என்பதை அறிவது கடினமாக இருக்கலாம். எது நோயைத் தூண்டுகிறது மற்றும் ஜூனோமியா திட்டத்தின் தரவு எது முக்கியமானவை என்பதைக் கண்டறிய உதவும்.
புதிய ஆய்வுகளில் ஒன்று மெடுல்லோபிளாஸ்டோமாவில் ஏற்படும் பிறழ்வுகளை ஆய்வு செய்தது. இது முக்கியமாக குழந்தைகளை பாதிக்கும் ஒரு வீரியம் மிக்க மூளைக் கட்டி. பொதுவாக மாறாத பாலூட்டிகளின் மரபணுவில் உள்ள புள்ளிகளில் உள்ள பிறழ்வுகளை ஆராய்ச்சியாளர்கள் தேடினர்.
அந்த டிஎன்ஏ நூற்றுக்கணக்கான பாலூட்டி இனங்கள் முழுவதும் பகிர்ந்து கொள்ளப்படுவதால், அது ஆரோக்கியத்திற்கு அவசியமானது என்று கலேகோ ரோமெரோ கூறுகிறார். எந்த இடையூறும் புற்றுநோய் போன்ற பெரிய விளைவுகளை ஏற்படுத்தலாம்.
எனவே இந்த பகுதிகளில் புற்றுநோய் பிறழ்வு “அநேகமாக கவனம் செலுத்த வேண்டிய ஒன்றாகும்” என்று கலேகோ ரோமெரோ கூறுகிறார். இது நோயைத் தொடங்குவதற்கான முக்கிய மரபணு மாற்றங்களில் ஒன்றாக இருக்கலாம் என்று அவர் கூறுகிறார். இந்த சாத்தியமான சிக்கல் பிறழ்வுகளில் நுழைவது விஞ்ஞானிகள் சந்தேகத்திற்கிடமான மரபணுக்களை அடையாளம் காணவும் சிகிச்சைகளைக் கண்டறியவும் உதவும்.
சில “ஜம்பிங் ஜீன்கள்” இறைச்சி உண்பவர்களிடம் அதிகமாக இருக்கலாம்:

விஞ்ஞானிகள் பல தசாப்தங்களாக உயிரினங்களின் மரபணுக்களின் சில நீட்டிப்புகள் ஒரு இடத்திலிருந்து மற்றொரு இடத்திற்கு குதிக்க முடியும் என்று அறிந்திருக்கிறார்கள். இப்போது, ஒரு Zoonomia ஆய்வு, பாலூட்டிகளிடையே எவ்வளவு ஜீனோம் மொபைல் ஆகும் என்பதையும், விலங்குகளின் உணவு எவ்வாறு செயல்படக்கூடும் என்பதையும் மதிப்பிடுகிறது.
பகுப்பாய்வு செய்யப்பட்ட நூற்றுக்கணக்கான பாலூட்டிகளில், ஆர்ட்வார்க் மரபணுக்கள் “குதிக்கும் மரபணுக்களால்” மிகவும் நிரப்பப்பட்டவை என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் கண்டறிந்தனர். இந்த மொபைல் கூறுகள் விலங்குகளின் மரபணுவில் கிட்டத்தட்ட 75 சதவீதத்தை உருவாக்குகின்றன.
இறைச்சி உண்ணும் பாலூட்டிகளும் தனித்து நின்றன. மாமிச உண்ணாத சகாக்களுடன் ஒப்பிடும்போது, இறைச்சி உண்பவர்கள் ஒரு குதிக்கும் மரபணு வகையை அதிகமாகக் குவிக்க முனைகின்றனர். “இது எனக்கு கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாக இருந்தது,” என்று டெம்பேவில் உள்ள அரிசோனா மாநில பல்கலைக்கழகத்தின் பரிணாம உயிரியலாளர் நாதன் உபாம் கூறுகிறார். அவர் வேலையில் ஈடுபடவில்லை, ஆனால் அதனுடன் கூடிய வர்ணனையையும் கோரினார்.
வேட்டையாடுபவர்கள் எப்படியாவது அவர்கள் உண்ணும் இரையிலிருந்து டிஎன்ஏவைப் பெறுவது சாத்தியம். ஒரு விலங்கின் சூழலியல் குறிப்பாக, அது என்ன சாப்பிடுகிறது அதன் மரபணுவின் பரிணாமத்தை எவ்வாறு வடிவமைக்கிறது என்று உபாம் கூறுகிறார்.
மனிதர்கள் மற்றும் பிற பாலூட்டிகளின் மரபணுக்களை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால், மூளையைப் பற்றிய ரகசியங்களை வெளிப்படுத்தலாம்:

நமது டிஎன்ஏவில் உள்ள மற்ற விலங்குகளில் இருந்து நம்மை வேறுபடுத்துவது என்ன என்பதை ஆராய்ச்சியாளர்கள் நீண்ட காலமாக தேடி வருகின்றனர். பாலூட்டிகளின் மரபணுக்களை வரிசைப்படுத்துவது மற்றும் மனித டிஎன்ஏவில் நிறைய மாற்றங்களுக்கு உள்ளான பகுதிகளைத் தேடுவது சில தடயங்களைக் கண்டறிந்தது.
அந்த பகுதிகள் மற்ற பாலூட்டிகளை விட மனிதர்களில் வேகமாக உருவாகும் பகுதிகளை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றன. மேலும் நம்மை தனித்துவமாக்குவதைக் குறிக்கலாம், என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஒரு Zoonomia ஆய்வில் தெரிவிக்கின்றனர்.
மூளை வளர்ச்சியில் ஈடுபடும் மரபணுக்களுக்கு உடல் ரீதியாக நெருக்கமாக மாறும் பகுதிகளை மனித மரபணு மடிகிறது என்று விஞ்ஞானிகள் பரிந்துரைக்கின்றனர். முடிச்சு கட்டும் போது இரண்டு ஷூலேஸ் முனைகள் நெருக்கமாக இணைக்கப்படுகின்றன. அந்த அருகாமை இறுதியில் மரபணு செயல்பாட்டை டயல் செய்யலாம். ஒருவேளை மனித மூளை எவ்வாறு செயல்படுகிறது என்பதை மாற்றலாம்.
இப்போதைக்கு, இத்தகைய மரபணு மாற்றங்கள் என்ன செய்யக்கூடும் என்பது விஞ்ஞானிகளுக்கு சரியாகத் தெரியவில்லை. ஆனால், “நம்மை மனிதனாக்குவது ஒரு மாற்றம் அல்ல, பல, பல மாற்றங்கள் என்பதை நினைவில் கொள்வது அவசியம்” என்று Lindblad-Toh கூறுகிறார்
1 comment
கொடிய சூப்பர்பக்ஸை Fight Deadly Superbugs Antibiotic எதிர்த்துப் போராட வடிவத்தை மாற்றும் ஆண்டிபயாடிக்கை விஞ்ஞானிகள் கண்டுபிடித்துள்ளனர்!
https://ariviyalnews.com/3770/scientists-discover-shape-shifting-antibiotic-to-fight-deadly-superbugs-antibiotic/